Gelovigen, waarbij door ziekte of door ouderdom de krachten afgenomen zijn, kunnen het sacrament van de ziekenzalving ontvangen. Het is verstandig om het ontvangen van dit sacrament niet tot het laatste moment uit te stellen; het is een sacrament van de zieken en niet van de stervenden.
Van tijd tot tijd wordt er een gemeenschappelijke viering gehouden, waarbij gelegenheid is het sacrament van de ziekenzalving te ontvangen. Ouderen die zich zwakker gaan voelen kunnen aan deze viering deelnemen.
Viering
Het wezen van de viering bestaat in de zalving op het voorhoofd en de handen van de zieke; een zalving die gepaard gaat met het liturgisch gebed van de priester, waarin hij bidt om de bijzondere genade van dit sacrament.
De bijzondere genade van dit sacrament heeft als vruchten:
Vereniging van de zieke met het lijden van Christus, tot zijn eigen welzijn en dat van heel de kerk.
Troost, vrede en bemoediging om op christelijke wijze het lijden van de ziekte of de ouderdom te verdragen.
Vergeving van de zonden, indien de zieke dit niet door het sacrament van de biecht heeft kunnen verkrijgen.
Herstel van de gezondheid, indien het mogelijk is.
Voorbereiding op de overgang naar eeuwig leven.
De laatste sacramenten
Als iemand stervende is kan deze, voorafgaand aan de ziekenzalving, in het sacrament van de biecht de absolutie ontvangen. De H. communie, die de stervende ontvangt, wordt het Viaticum genoemd. Dit is het laatste voedsel voor de reis naar het paradijs. De ziekenzalving, de biecht en de communie worden samen de laatste sacramenten genoemd.