De Veertigdagentijd begint op Aswoensdag met deze belangrijke oproep: Bedenk wel mens, stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Of: Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.
De sterfelijkheid van de mens raakt alle mensen. De dood stelt wezenlijke vragen. Waarom de dood en dus waarom het leven? Veel mensen zijn bezig met zinvragen. Dat komt vaak naar voren als wij op onze grenzen stoten. Het leven is niet alleen maakbaar. Het leven is niet alleen vooruitgang. De mens is een afhankelijk wezen ook al wil hij zich steeds losmaken van alles wat hem (of haar) bindt. Hij wil het leven steeds in eigen hand nemen, maar is in alles verbonden met alles en iedereen. Alleen al de coronacrisis laat zien hoe veel zaken met elkaar samenhangen.
Het leven is getekend, door lijden en dood. Het leven is ook getekend door het kwaad. Maar wie doet het kwaad? Is de mens echt zo onschuldig zoals hij zich vaak voordoet. Is de schijn soms niet groot. De problemen proberen we op te lossen met protocollen en afspraken. Gaat het ons lukken of is de mens ergens een onverbeterlijk wezen. Er leven diepe problemen in de mens en dat werkt door in de schepping en omgekeerd.
Wat hebben we nodig? Een verandering van leven. Een vernieuwing. We spreken daar vaak over. De Veertigdagentijd wil ons dat geven, als voorbereiding op Pasen. Pasen is het feest van het nieuwe leven. Dat wil God ons geven met zijn Zoon Jezus. Hij verkondigt met zijn Blijde Boodschap een nieuwe manier van leven. Lees het evangelie. Hij wil de mens redden. Hij is immers de Verlosser, de Zaligmaker, de Redder, de Bevrijder. Met zijn lijden en dood deelt Hij ons mens-zijn. Hij beleeft dit vanwege de zonde van de mens. Wat heeft de mens immers gedaan. Er is veel kapot gegaan. De Heer maakt alles heel en nieuw. Eerst lijdt Hij eraan. Het kruis is daar een teken van. Hij gaat erdoor heen. Hij gaat eraan kapot. Zo eindigt zijn leven, maar dat is het einde niet. Dat zou echt zinloos zijn. Door Hem wordt het een einde aan lijden en dood. Hij maakt een einde aan de kracht van de zonde, want na zijn dood is er zijn verrijzenis, deze overwinning op lijden en dood met het nieuwe leven. Daar wil hij ons in laten delen. Hij geeft ons daarvoor zijn Geest. Zo kan dat nieuwe leven in ons komen en in ons groeien.
De Veertigdagentijd begint met een dubbele oproep. De mens heeft Christus nodig en wordt uitgenodigd in Hem te geloven en met Hem te leven. dat is een lange weg; het is de weg van ons leven met vallen en opstaan en doorgaan. Zo wordt ons leven een pelgrimstocht. De Veertigdagentijd is daar een beeld van. We zijn op weg naar de voltooiing in het hemelse leven. Intussen kunnen we al ten dele de vervulling beleven met Christus, die ons leven vernieuwt en oproept tot bekering. Als we de Veertigdagentijd serieus nemen, kan er veel gebeuren, in onszelf en zo voor de kerk en voor de hele wereld. Ik wens u een goede Veertigdagentijd toe.
